Eg he bestemt meg for å søke på skula t høsten og trudde eg hadde bestemt meg, men så sa tante mi at de overutdanne sosionoma og at det var bedre å utdanne seg t å bli vernepleier!
Dermed blei eg i tvil og ane ikkje k eg sga gjøra. He jo egentli veldi lyst å bli sosionom. Å tru ikkje eg ønske å bli vernepleier, men vett jo ikkje k som e forskjellig med de. Kanskje eg rett og slett ikkje sga bli noen av delan?? Kanskje eg egentli ende opp med ei heilt ann utdanning? hadde våre så greitt å visst k som passe best for meg og mine interesser og d eg e god t.....
Må jo rett og slett finna ut av d...
1 kommentar:
Eg innsåg plutseleg noko i dag, då eg sleit litt med liknande kvalar som dine: Viss ikkje du brenne for noko, skal ikkje du gjere det. Men viss du brenne for noko, for eksempel ein jobb ein sosionom kan gjera, vil ting ordne seg, for då er det rett for deg...eller noko slikt. Fyrste del va i grunn viktigast. Det ein vel å utdanne seg til, er veldig med på å bestemme korleis og kva livet eins blir. Og eg trur Gud har ein plan med mitt(og ditt) liv. Og at han vil legge sine følelser for det vi skal jobbe med ned i oss, slik at vi verkeleg blir brennande for det. Viss ikkje hjertet ditt for ein ting er stort, er det ikje plass for Gud der inne;) Og så trur eg at Gud tek vare på oss uansett, og viss han meiner at sosionom passar bra for deg, er han jammen meg stor nok til at han ordnar ein perfekt jobb til deg og, når den tid kjem:) Trur no eg, då... Og så trur eg du kan bli ein god sosionom:)
Legg inn en kommentar